Θάρθεις σαν αστραπή
θάχει η χώρα γιορτή
θάλασσα γη και ουρανός
στο δικό σου φως .
Θα ντυθώ στα λευκά
να σε αγγίξω ξανά
φως εσύ και καρδιά εγώ
πόσο σε αγαπώ
Βασιλεύς βασιλέων, βασιλεί βοήθει,έλεος,έλεος,Επουράνιε Θεέ
Κωνσταντίνος Δραγάτσης Παλαιολόγος,ελέω Θεού Αυτοκράτωρ των ρωμαίων Στην Πύλη του Ρωμανού,καβαλικά την φάρα του την ασπροποδαράτην
Τέσσερα Βήτα,έλεος έλεος, Μαρμαράς, Βόσπορος και Μαύρη Τρίτη Φρίξον ήλιε, στέναξον γη, Εάλω η πόλη, Εάλω η πόλη Βασιλεύουσα, πύλη χρυσή και ο πορφυρογέννητος στην κόκκινη μηλιά Η πόλη ήταν το σπαθί, η πόλη το κοντάρι, η πόλη ήταν το κλειδί της Ρωμανίας όλης Σώπασε Κυρά Δέσποινα και μην πολυδακρύζεις, πάλη με χρόνια με καιρούς, πάλι δικά Σου θάναι.....
Θα βρεθούμε ξανά λειτουργία μελλοντική οι Έλληνες μαζί.....
Θα βρεθούμε ξανά λειτουργία μελλοντική οι Έλληνες μαζί.....
Από το δίσκο του Σταμάτη Σπανουδάκη ο μαρμαρωμένος βασιλιάς .
Το αφιερώνω στον μαρμαρωμένο βασιλέα Κωνσταντίνο Παλαιολόγο , στην ευλογημένη πόλη και στον λεβέντη παπά Λευτέρη . Με σεβασμό Φως Ιλαρόν .
